Astapadi 9

Astapadi 9

स्तनविनिहितमपि हारमुदारम् ।

सा मनुते कृशतनुरतिभारम् ॥

राधिका विरहे तव केशव ॥ १॥

Stanavihitamapi hāramudāram।

Sā manute kṛśatanuratibhāram॥

Rādhikā virahe tava keśava॥1॥

सरसमसृणमपि मलयजपङ्कम् ।

पश्यति विषमिव वपुषि सशङ्कम् ॥ २॥ राधिका

Sarasamasṛṇamapi malayajapaṅkam।

Paśyati viṣamiva vapuṣi saśaṅkam॥2॥ rādhikā

श्वसितपवनमनुपमपरिणाहम् ।

मदनदहनमिव वहति सदाहम् ॥ ३॥ राधिका

Śvasitapavanamanupamapariṇāham।

Madanadahanamiva vahati sadāham॥3॥ rādhikā

दिशि दिशि किरति सजलकणजालम् ।

नयननलिनमिव विगलितनालम् ॥ ४॥ राधिका

Diśi diśi kirati sajalakaṇajālam।

Nayanalinamiva vigalitanālam॥4॥ rādhikā

नयनविषयमपि किसलयतल्पम् ।

कलयति विहितहुताशविकल्पम् ॥ ५॥ राधिका

Nayanaviṣayamapi kisalayatalpam।

Kalayati vihitahutāśavikalpam॥5॥ rādhikā

त्यजति न पाणितलेन कपोलम् ।

बालशशिनमिव सायमलोलम् ॥ ६॥ राधिका

Tyajati na pāṇitalena kapolam।

Bālashaśinamiva sāyamalolam॥6॥ rādhikā

हरिरिति हरिरिति जपति सकामम् ।

विरहविहितमरणेन निकामम् ॥ ७॥ राधिका

Haririti haririti japati sakāmam।

Virahavihitamaraṇena nikāmam॥7॥ rādhikā

श्रीजयदेवभणितमिति गीतम् ।

सुखयतु केशवपदमुपनीतम् ॥ ८॥ राधिका

Śrījayadevabhaṇitamiti gītam।

Sukhayatu keśavapadamupanītam॥8॥ rādhikā

सा रोमाञ्चति सीत्करोति विलपत्युत्कम्पते ताम्यति

ध्यायत्युद्भ्रमति प्रमीलति पतत्युद्याति मूर्च्छत्यपि ।

एतावत्यतनुज्वरे वरतनुर्जीवेन्न किं ते रसात्

स्वर्वैद्यप्रतिम प्रसीदसि यदि त्यक्तोऽन्यथा नान्तकः ॥ २९॥ 

Sā romāñcati sītkaroti vilapatyutkampate tāmyati

Dhyāyatyudbhramati pramīlati patatyudyāti mūrcchatyapi।

Etāvatyatanojvare varatanurjīvenna kiṁ te rasāt

Svarvaidyapratima prasīdasi yadi tyakto'nyathā nāntakaḥ॥29॥

स्मरातुरां दैवतवैद्यहृद्य

त्वदङ्गसङ्गामृतमात्रसाध्याम् ।

विमुक्तबाधां कुरुषे न राधा-

मुपेन्द्रवज्रादपि दारुणोऽसि ॥ ३१॥

Smṛāturāṁ daivatavaidyahṛdy

Tvadaṅgasangāmṛtamātrasādhyām।

Vimuktabādhāṁ kurushe na rādhā-

Mupendravajrādapi dāruṇo'si॥31॥

कन्दर्पज्वरसंज्वरस्तुरतनोराश्चर्यमस्याश्चिरं  

चेतश्चन्दनचन्द्रमःकमलिनीचिन्तासु संताम्यति ।

किंतु क्लान्तिवशेन शीतलतनुं त्वामेकमेव प्रियं

ध्यायन्ती रहसि स्थिता कथमपि क्षीणा क्षणं प्राणिति ॥ २९॥

Kandarpajvarasaṁjvarasturatanorāścharyamasyāśchiraṁ

Chetaśchandanachandramahkamalinīchintāsu sāntāmyati।

Kintu klāntivashena śītalatanuṁ tvāmekameva priyaṁ

Dhyāyantī rahasi sthitā kathamapi kṣīṇā kṣaṇaṁ prāṇiti॥29॥

क्षणमपि विरहः पुरा न सेहे

नयननिमीलनखिन्नया यया ते ।

श्वसिति कथमसौ रसालशाखां

चिरविरहेण विलोक्य पुष्पिताग्राम् ॥ ३२॥ 

kṣaṇamapi virahaḥ purā na sehe

nayananimīlankhinnayā yayā te |

śvasiti katham asau rasālaśākhāṁ

ciraviraheṇa vilokya puṣpitāgrām || 32 ||

वृष्टिव्याकुलगोकुलावनरसादुद्धृत्य गोवर्धनं

बिभ्रद्वल्लववल्लभाभिरधिकानन्दाच्चिरं चुम्बितः ।

दर्पेणेव तदर्पिताधरतटीसिन्दूरमुद्राङ्गितो  

बाहुर्गोपपतेस्तनोतु भवतां श्रेयांसि कंसद्विषः ॥ ३३ ॥

vṛṣṭivyākulagokulāvanarasāduddhṛtya govardhanaṁ

bibhradvallavavallabhābhiradhikānandācchiraṁ chumbitaḥ |

darpeṇeva tadarpitādharataṭīsindūramudrāṅgito

bāhurgopapatestanotu bhavatāṁ śreyāṁsi kaṁsadviṣaḥ || 33 ||

॥ इति गीतगोविन्दे स्निग्धमाधवो नाम चतुर्थः सर्गः ॥

|| iti gītagovinde snigdhamādhavo nāma caturthaḥ sargaḥ ||