Astapadi 17

Astapadi 17

रजनिजनितगुरुजागररागकषायितमलसनिवेशम् ।

वहति नयनमनुरागमिव स्फुटमुदितरसाभिनिवेशम् ॥

Rajanijanitagurujāgararāgakaṣāyitamalasaniveśam |

Vahati nayanamanurāgamiva sphuṭamuditarasābhiniveśam ||

हरिहरि याहि माधव याहि केशव मा वद कैतववादं

तामनुसर सरसीरुहलोचन या तव हरति विषादम् ॥ १॥

Harihari yāhi mādhava yāhi keśava mā vada kaitavavādaṁ

Tāmanusara sarasīruhalocana yā tava harati viṣādam || 1 ||

कज्जलमलिनविलोचनचुम्बनविरचितनीलिमरूपम् ।

दशनवसनमरुणं तव कृष्ण तनोति तनोरनुरूपम् ॥ २॥ याहि माधव

Kajjalamalinavilocanacumbanaviracitanīlimarūpam |

Daśanavasanamaruṇaṁ tava kṛṣṇa tanoti tanoranurūpam || 2 || yāhi mādhava

वपुरनुहरति तव स्मरसङ्गरखरनखरक्षतरेखम् ।

मरकतशकलकलितकलधौतलिपिरेव रतिजयलेखम् ॥ ३॥ याहि माधव

Vapuranuharati tava smarasaṅgarakharanakharakṣatarēkham |

Marakataśakalakalitakaladhaulipirēva ratijayalēkham || 3 || yāhi mādhava

चरणकमलगलदलक्तकसिक्तमिदं तव हृदयमुदारम् ।

दर्शयतीव बहिर्मदनद्रुमनवकिसलयपरिवारम् ॥ ४॥ याहि माधव

Caraṇakamalagaladalaktakasiktamidaṁ tava hṛdayamudāram |

Darśayatīva bahirmadanadrumanavakisalayaparivāram || 4 || yāhi mādhava

दशनपदं भवदधरगतं मम जनयति चेतसि खेदम् ।

कथयति कथमधुनापि मया सह तव वपुरेतदभेदम् ॥ ५॥ याहि माधव

Caraṇakamalagaladalaktakasiktamidaṁ tava hṛdayamudāram |

Darśayatīva bahirmadanadrumanavakisalayaparivāram || 4 || yāhi mādhava

बहिरिव मलिनतरं तव कृष्ण मनोऽपि भविष्यति नूनम् ।

कथमथ वञ्चयसे जनमनुगतमसमशरज्वरदूनम् ॥ ६॥ याहि माधव

Bahiriva malinataraṁ tava kṛṣṇa manō'pi bhaviṣyati nūnam |

Kathamatha vañcayasē janamanugatamasamasharajvaradūnam || 6 || yāhi mādhava

भ्रमति भवानबलाकवलाय वनेषु किमत्र विचित्रम् ।

प्रथयति पूतनिकैव वधूवधनिर्दयबालचरित्रम् ॥ ७॥ याहि माधव

Bhramati bhavānabalākavalāya vanēṣu kimatra vicitram |

Prathayati pūtanikaiva vadhūvadhanirdayabālacharitram || 7 || yāhi mādhava

श्रीजयदेवभणितरतिवञ्चितखण्डितयुवतिविलापम् ।

श‍ृणुत सुधामधुरं विबुधा विबुधालयतोऽपि दुरापम् ॥ ८॥ याहि माधव

Shrījayadevabhaṇitarativañchitakhaṇḍitayuvativilāpam |

Shṛṇuta sudhāmadhuraṁ vibudhā vibudhālayatō'pi durāpam || 8 || yāhi mādhava

तदेवं पश्यन्त्याः प्रसरदनुरागं बहिरिव

प्रियापादालक्तच्छुरितमरुणच्छायहृदयम् ।

ममाद्य प्रख्यातप्रणयभरभङ्गेन कितव

त्वदालोकः शोकादपि किमपि लज्जां जनयति ॥ ५६॥

Tadēvaṁ paśyantyāḥ prasaradanurāgaṁ bahiriva

Priyāpādālaktachhuritamaruṇachchāyahṛdayam |

Mamādya prakhyātapraṇayabharabhaṅgēna kitava

Tvadālokaḥ śōkādapi kimapi lajjāṁ janayati || 56 ||

अन्तर्मोहनमौलिघूर्णनचलन्मन्दारविस्रंसनः

स्तब्धाकर्षणलोचनोत्सवमहामन्त्रः कुरङ्गीदृशाम् ।

दृप्यद्दानवदूयमानदिविषद्दूर्वारदुर्वेदना-

द्ध्वंसः कंसरिपोः प्ररोपयतु वः श्रेयांसि वंशीरवः ॥ ५७॥

Antarmōhanamaulighūrṇanacalanmandāravisraṁsanaḥ

Stabdākarṣaṇalōcanōtsavamahāmantraḥ kurangīdṛśām |

Dṛpyaddānavadūyamānadiviṣaddūrvāradurvēdanā-

Dhvaṁsaḥ kaṁsaripōḥ prarōpayatu vaḥ śrēyāṁsi vaṁśīravaḥ || 57 ||

इति गीतगोविन्दे खण्डितावर्णने विलक्ष्यलक्ष्मीपतिर्नाम अष्ठमः सर्गः ॥

Iti gītagōvinde khaṇḍitāvarṇanē vilakṣyalakṣmīpatirnāma aṣṭamaḥ sargaḥ ||